Seversin ya hani harbiden , içinden , ama en derinden..
Yalandan değil ha gercekten , içinde büyütürsün ya onu..
Adarsın ya hayatını ona, vazgecersin ya hani onun için her şeyden..
Çabalarsın ya onun için ..
Üzülürsün bazen ... Ama her üzüntüde daha cok bağlanırsın ya hani..
Sevindirir de seni , yüzünü güldürür ya hani..
Anlayamıyor bunu bazıları.
Abartı diyorlar, konusuyorlar insanlar hep konusurlar da zaten.
Bırak abi onlar anlamasın , onlar sevmesin Galatasaray'ı..
Biz seviyoruz ki zaten .. Bağlandık bu renklere kücüklükten..
Belki miras bırakamayacak annemiz , babamız..
Biz zaten sarı-kırmızıya hayatlarımızı adamışız..
Onlar en büyük mirası doğduğumuzda kulağımıza fısıldamış..
Biz sevmeyi Galatasarayla öğrendiğimiz içindir..Sevdiklerimize hayatımızı adarız..
Az ya da cok sevmek diye bir şey yok ki biz de ..
Gökyüzü kadar uçsuz,bucaksız severiz..Çünkü biz böyle sevmeyi Galatasarayla öğrenmişiz..
Sence bir ev , bir araba Galatasaray aşkımızdan değerli mi bu hayatta?
Birine hayatını adarken kaç para diye mi soruyorlar sana?
Herkes birini sever , birine değer verir , hep onu düşünür ya hani..
Biz de bu hakkımızı Galatasaraydan yana kullandık be abi..
Neden ? dediler .. Anlatamadık abii anlatamıyoruz ..
Romanlar yazsak,kitaplar cıkarsak da anlamayacaklar abi,bu aşkı hiçbir zaman anlamayacaklar.
Denedik coğu kez anlatmayı .. Yine sordular yine ..
Maç olmadığı günlerde..
Biz yine giyerdik formalarımızı,takardık atkılarımızı..Sorarlardı yine..
Siz nereye böyle ? Maç mı var gene?
Yok ya da var demezdik..
Yüzümüzde bir tebessümle kalbimizde Galatasaray var bile demezdik abi..Çünkü;bilirdik yine anlamayacaklardı bizi..
Şampiyon olduğumuz zamanlarda yıkardık bu dünyayı başlarına..İnletirdik bütün sokakları cimbombom aşkıyla..
Yakardık ateşler Galatasaray uğrunA..
Delirmiş bunlar derlerdi bize..
Biz yine güler geçerdik be abi..
Yenildiğimiz zamanlarda .. Kimileri dalga gecerdi ama biz yine aldırmazdık .. Basımız dik önlerinden gecer giderdikk..
Alayına inat EN BÜYÜK SEN DEĞİL MİSİN ALDIRMA CİMBOM! derdik..
Güneş doğarken oturur güneşin doğusunu izlerdik .. Güneş bile sarı doğup kırmızı batarken .. Hangi renkler güzel ki sarı-kırmızıdan?derdik.
Maça giderdik abi .. Hiç susmazdık .. Gol atardık o an tanımasakta kardeş dediğimiz insanlara sarılırdık .. Kardeşliği tribünde öğrendik .. Omuz omuza arma aşkıyla bağırırdık sesimiz kısılırdı .. Kısılsın be abi..
Bize laf atarlardı .. Belki güzel belki çirkin derlerdi .. Aldırmazdık hiç .. Ama Galatasarayla ilgili kötü konustuklarında dünyayı baslarına yıkardık abi..
Arkadaslarımızla konusurduk .. Cümlenin basında Galatasaray gecerdi .. Biz sonunu dinlemezdik .. Galatasaray diyince dünya dururdu bizim için abi..
Giderdik otururduk bir yerlere..İçimizden geleni yazardık..Ona besteler yapardık..Bu besteleri söylerken de coğu zaman ağladık..
Yolda giderdik biri sarı derdi ordan biz kırmızı derdik .. Demezsek olmaz abi..
Giderdik markete sarı-kırmızı renkler yan yana değilse onları yan yana koyardık..Öylesi daha güzeldi be abi..
Mavi bardaktan biz hiçbir zaman fanta içmedik .. O kadar nefret ettik o renklerden abi o kadar..
Galatasaray askımıza engel olamadı hiçbir mesafe.Yüreğimizle hissettik yok oldu mesafeler abi..
O hep kalbimizdeydi çünkü.
Söz konusu Galatasaray olunca hiç düşünmeden girerdik olaylara ..
Bu canlar feda sana ,
Korkusuzca ölüme gider Galatasaray cocukları diye boşuna demedik biz abi..
Bizler cumhuriyet içinde cumhuriyet kuranlardan olamadık be abi..Bizler cumhuriyetin GALATASARAYlı cocuklarıydık cunku..