Aşkın tarifini uzun uzun anlatmaya gerek yok .
Aslında bunun için şair olmaya da gerek yok..
Galatasaray bunların tek ve gerçek cevabı..
Nasıl yazıyorsun diyorlar bazıları..
Ben şair değilim abi .. Sadece seviyorum .. Çok fazla seviyorum.
Ben açıyorum bi beste .. Sadece düşünüyorum .. Yasadıklarımı .. Galatasaray'ımı hepsi bu abi..
Aklıma geliyor hatıralarım .. Unutmam ki ben hiçbir anımı unutamam da zaten abi..
Konu Galatasaray ise ben hiçbir şeyi unutmam abi.
Hani lise aşkları olur birbirlerine şiirler yazar ya ah o gençler..
Sıralarına karalarlar birbirlerinin isimlerini..
Nasıl cıkma teklifi etsem diye düşünürler geceleri..
Sabahlar olmaz ya onlar için..
Biz o zamanlar sıralara Galatasaray yazıyorduk be abi..
Herkes sınava çalışırken , biz beste yapardık,onları ezberlerdık.
Onlar sevgili düşünürken biz Galatasaray'ı düşünüyorduk abi.
Sevdiklerini görünce heyecanlanıyorlar ya onlar abi biz ; Galatasaray maçlarını beklerken cok heyecanlanıyorduk işte.
Sevgilileriyle sinemaya giderlerdi..Biz ise maçlara giderdik..
Romantık olmak onlara göre mum ışığıydı..Bize göre meşale yakıp , omuz omuz o tribünde olmak bütün her şeye bedeldi .
Onlar çimlere uzanıp , her yıldız kaydığında sevgi dilerlerdi,aşk dilerlerdi belki bilemeyiz..
Ama biz şampiyonluk diliyorduk be abim.
Onlar kız kavgası yaparken biz Galatasaray için girerdik mevzulara abi..
Sevdamız da büyüktü , kavgamız da .. Ama ikisi de hiçbir zaman bitmeyecek be abim.
Bi dertleri olunca onların arkadaslarıyla paylaşırlardı..
Biz de yenildiğimiz zamanlar paylaşırdık abim .. Üzülürdük elbette , duvarları az yumruklamadık..Ama hiç küsemedik ona..
Okulda yasaktı abi , üstüne farklı renk hırka bile giymek ..
Ama biz hep içimize formamızı giyer giderdik ..
Bu yüzden öğretmenlerle cok kavga ettik biz ..
Bazı öğretmenler fenerliydi Galatasaraylıyız diye bize takmıstı abi..
Hep derlerdi gel fenerli yapalım seni diye..
Ben de derdim ki ; ''sizin yalanlarla yasadığınız bu kahpe hayatta benim tek tutunacağım , ailemin bana bıraktığı en büyük miras..
gercek aşk..onca çile..onca cefa..yeri gelince sefa .. Ben vazgecer miyim sence söyle bana hoca?''
O an bi şey diyemezdi .. sadece bakardı bana ..
Derbi günleri rakip takım taraftarları da formalı gelirdi okula..
Çok takısırdık onlarla da .. ne olursa olsun Galatasaraydan vazgecmedik biz hoca.
Fikstür belirlenirdi .. O maça gidicem derdik .. Paramız yoksa biriktirirdik o güne kadar..
Ama girerdik o maça abim girerdik.. Belki dersane,belki okul saatine denk gelirdi..Ama ne olursa olsun Galatasaray gelmiş gitmemek olmazdı değil mi?
Bir simiti 6 kişi yiyip , bir suyu 8 kişi içtiğimiz oldu abim..
Paramız kalmazdı eve donmeye .. otostop cekerdik,taksıcı abilerle anlasırdık..
ulAn gelin sizi eşek sıpaları derdi abim :)
Abim Galatasaray'ın bize kaybettirdiği hiçbir şey olmadı ..
Ancak kazandırdığı çok şey oldu;
Abilerimiz,kardeşlerimiz onlar oldu ailemiz!
En önemlisi bu hayatta gercekten sevginin var olduğunu , çok sevmeyi , karşılıksız sevmeyi öğretti bize Galatasaray..
Cok şeyler yasadık biz .. Bunları nasıl unutalım ..
Bu yoldan donersek kahpenın onde gideniyiz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder