İnsanlar giderler..İnsanlar değişirler..Ama Galatasaray gitmez..Galatasaray değişmez..O hep oradadır..Kalbinin tam ortasında..Bırakmaz seni.

Birileri hayatına girer..

Hep seninle kalıcaklar sanırsın ..

Seversin .. Değer verirsin..

Belki onlar da sever .. Ya da seviyormuş gibi yaparlar ..

Ama mutlu olursun .. Sevildiğini sanırsın..

Günler , aylar belki de yıllar gecer .. Harbiden seversin lan ..

Onlar sevmese bile inandırırlar sevdiklerine..

Alışırsın da zamanla onlara .. Özlersin lan her gün her dakika..

Onları görmeden yapamazsın ya .. Her an onlarla olmak istersin hani ya..

Hiç gitmezler gibi gelir sana hani..

Ama sonra birgün giderler..

Evet seni öylece bırakıp da giderler..

Sen sadece bakarsın..Arkalarından sadece bakarsın.

Bir şey yapamazsın .. Dinlemezler ..

Kalbini söküp götürmüşler gibi hissedersin.

Belki istemezsin ağlamak ama yaşlar süzülür gözlerinden ..

Bu muydu dersin.. İnanamazsın ama ; İnsanlar giderler her zaman böyle olur..

Kimi seversen sev hepsi gider..İnsanlar değişir..Değişmem derler ..En basta onlar değişirler..

Sen onları sevdiğinle .. her gün özlediğinle .. değer verdiğinle .. günlerini verdiğinle kalırsın..

Gitmekle bir şey bitmez bunu anlamaz onlar..

Onlar gitse ne yazar ki sen kalbinden atamadıktan sonra ..

Lanet olsun dersin ama yine özlersin lan her gün her dakika yine özlersin..

Kalbin o kadar cok acır ki ..

Keske kücükken düşüp dizimii kanattığım da olduğu gibi ; annem öpse de gecse dersin..

Ama gecmez gün gectikce daha da acır..

Olan hep sana olur zaten ..

Onlar yine mutludur..

Bir de şu vardır;

Doğarsın .. Baban fısıldar adını kulağına..

O senin hayatın olur..

Onunla büyürsün..

Her gecen gün daha da seversin..

Kalbinde yer kalmaz onun  sevgisine..

O armayı hayatının anlamı yaparsın..

Tek yasama sebebin odur bu hayatta..

Dersin lan miras kalmasa ne yazar ; Galatasaray’lı yaptılar beni.. En büyük miras budur..diye

Maç günlerini beklerken cok özlersin..

İçin içine sığmaz..

Maç zamanı cok heyecanlanırsın..

O an hayat dursun istersin..Zaman gecmesin istersin..

Bazen kaybeder,bazen de kazanır..

Bazen sevinç bazen keder dersin..

Yenildiğinde daha fazla seversin..

Kızarsın evet ama küsemezsin ona..

Yumruk atarsın bütün duvarlara..

Aç yatarsın,uyuyamazsın düşünür durursun onu sabahtan aksama..

Adını bağırırsın gururla ..

Yürürsün atkısını takarak o sokaklarda..

Yendiğinde yakarsın ateşleri onun uğrunA.

Yine besteler ağzında..yürürsün sokaklarda..

Onun ismini kazırsın duvarlara,sokaklara en önemlisi kalbinin tam ortasına..

Anneni ya da babanı sevdiğin gibi seversin.Karşılık beklemezsin..

Onun sana ne verdiği değil..Senin ona neler verebildiğinin derdindesindir..

Onun için girersin mevzulara..

Karşı gelirsin ona kötü konusanlara..

Tek doğrundur o senin bu hayatta..

Her an giyersin parçalıyı üstüne..Gezersin lan gururla..

Kimse sana sarılmasa ne olcak atkın zaten boynunda..O yeter lan sana..

Neden GALATASARAY? Dediklerinde tutulursun bir şey anlatamazsın hani ya..

Karşılıksız sevdam desem ..Anlatsam anlarlar mı lan acaba? Diye düşünürsün belki de .. Anlamazlar ama..

Yazarsın besteler..yazılar..anlatırsın lan onlara da .. Ama anlamazlar işte dedim ya..

Bu kadar sevdiğini Galatasaray bile bilemeyecek ya ..

Onlar anlamasın biz yasıyoruz onun aşkıyla..

Baskasına yer yok bu kalplerde..Sarı-Kırmızı bir arma kalbimizin tam ortasında..

Çocukluktan  kalan tek sevda..

Ne fark edecek ki kalmasa birinden ; ev ya da araba

Cimbom’lu yaptılar ya yetmez mi lan bana?!

Hayatının anlamı olmustur iki renk bir de arma..

Sen gidersin,o gider , bu gider .. Herkes birgün gider..

Ama Galatasaray gitmez o hep oradadır..

Kalbinin tam ortasında..Hep seninledir..

Parayla alınamayacak bir sevda ; sürecek bu kalplerde 1905’ten sonsuza ..