O
kadar cok derdim var ki yine de gülebiliyorum.
Çünkü;
ağlamak bir şeyi değiştirmiyor çok iyi biliyorum.
Benim
yanımda ağlayan insanlardan nefret ediyorum.
Gülmelisin..Çünkü
; bu gülüşlerin hem ona hem de hayata cok koyar diyorum.
Bazen
başımı alıp gidiyorum..
Bu
dünyanın adaletini s.mek İstiyorum..
Sonra
düşünüyorum..
Ne zaman
güldü ki kader şimdi gülecek bize de diyorum..
Kalbimin
acıdığını çok acıdığını hissediyorum..
Ama
yine de gülebiliyorum..
Komik
mi ? Bunlar çok mu komık ? Neden
gülüyorsun ? diyorlar..
Ağzına
sı.tığımın dunyasında hiçbir şeyin komik olmadığını.. Ben de biliyorum..
Bu
hayatta neler yasadığımızı,çektiklerimizi bilmiyorlar ya hani konusuyorlar sadece
ya ..
Ben
de mutlu sansınlar istiyorum .. Çok mu?
İçimi,iç
sesimi dinliyorum..
İçimde
birinin olduğunu , onun varlığını hissediyorum.
Koyduğumun
dünyası bana ne verdi ki diyorum?
Sonra
düşünüyorum bi şey verdi o da tüm
dünyaya bedel ..
Galatasaray
da olmasa ne yapardım gercekten bilemiyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder